Κέρινα ομοιώματα που αναπαριστούν σπάνιες δερματολογικές παθήσεις, γενετικές ανωμαλίες και αφροδίσια νοσήματα (φωτό)

Περισσότερα από 2000 κέρινα ομοιώματα φιλοξενούνται στο «Moulage Museum» στη Ζυρίχη. Τα κέρινα ομοιώματα αναπαριστούν δερματικές παθήσεις και σπάνιες ασθένειες με ρεαλιστικό τρόπο, καθώς φαίνονται σχεδόν ζωντανά.

Για πολλούς αιώνες, φοιτητές και καθηγητές χρησιμοποιούσαν αυτά τα κέρινα ομοιώματα για να μάθουν να αναγνωρίζουν διαφόρων ειδών μολύνσεις και ασθένειες.
Τα περισσότερα ομοιώματα από αυτά κατάφεραν να διασωθούν από τις φθορές του χρόνου, ενώ υπάρχουν και πολλοί επιστήμονες που συνεχίζουν την παλιά παραδοσιακή κατασκευή τους. Παρόλο που μπορεί να φαίνεται μια ξεπερασμένη μέθοδος, το μουσείο δεν σκοπεύει να αντικαταστήσει τα ομοιώματα με ψηφιακές απεικονίσεις.

Τα ομοιώματα είναι τρισδιάστατες κατασκευές που μοιάζουν ρεαλιστικές τόσο ως προς την υφή όσο και ως προς το χρώμα. Οι υπεύθυνοι του μουσείου πιστεύουν ότι αυτά τα χαρακτηριστικά θα αλλοιωθούν ακούσια από τον υπολογιστή.
Τα μοντέλα κατασκευάζονται με βάση πραγματικούς ασθενείς και έτσι αποδίδεται το πραγματικό μέγεθος της επίδρασης κάθε νόσου στο σώμα.
Παρόλο που οι τεχνολογικές απεικονίσεις είναι φτηνότερες το μουσείο θεωρεί ότι τα κέρινα ομοιώματα μπορούν να οδηγήσουν σε μια πιο εμπεριστατωμένη γνώση.
Παρόλο που η τεχνολογία έχει προχωρήσει και υπάρχουν άλλα μέσα για να γνωρίσουν καλύτερα τη μορφή των ασθενειών, τα κέρινα ομοιώματα του μουσείου εξακολουθούν να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τους φοιτητές της ιατρικής.

Το 1918 ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης άρχισαν να κατασκευάζουν τις κούκλες. Μέχρι το 1993 που το μουσείο άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό, είχαν περισσότερα από 2000 κέρινα ομοιώματα στο αρχείο τους.
Περίπου τα 600 από αυτά αποτελούν τη μόνιμη συλλογή του μουσείου.
Περισσότερα από τα μισά εκθέματα έχουν να κάνουν με δερματολογικές παθήσεις, γενετικές μορφολογικές ανωμαλίες, μολύνσεις και αφροδίσια νοσήματα.
Έτσι, ο επισκέπτης μπορεί να συναντήσει κέρινα ομοιώματα με σχιστίες χειλιών, καρκίνο του δέρματος, λέπρα, φυματίωση του δέρματος, μυκητιάσεις και σύφιλη.

Η τεχνική της κατασκευής κέρινων ομοιωμάτων χρονολογείται στην Αρχαία Αίγυπτο, που χρησιμοποιούσαν το κερί για να αναπαραστήσουν τη μορφή των πεθαμένων.
Η κατασκευή τους εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και την Αμερική κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα. Σιγά σιγά τα κέρινα ομοιώματα κατασκευάζονταν με περισσότερες λεπτομέρειες. Άρχισαν να χρησιμοποιούν κερί με χρώμα για να μπορούν να αποδώσουν ρεαλιστικά τα εξανθήματα, αλλά και αληθινές τρίχες για να φαίνονται σαν πραγματικοί ασθενείς.
Μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, χρησιμοποιούνταν και επισήμως για την εκπαίδευση των ιατρών αρχικά στη Φλωρεντία και στη συνέχεια και σε άλλες χώρες.
Τα ομοιώματα αποτύπωναν παθολογικά προβλήματα, κάτι που βοήθησε πολύ στην εξέλιξη της παθολογικής ανατομίας. Τα χρησιμοποιούσαν ακόμη και για να αναπαραστήσουν την γέννηση ενός παιδιού.
Πέρα όμως, από το γεγονός ότι είναι ένα επιστημονικό εργαλείο, είναι και ένα έργο τέχνης, το οποίο μπορεί να θαυμάσει ο καθένας, εκτός των φοιτητών ιατρικής και των γιατρών.

Φωτογραφίες από smithsonianmag

Διαβάστε επίσης: Μάζεψε τσίχλες, γόπες και τρίχες από το δρόμο και με το DNA, δημιούργησε το πρόσωπο του «δράστη». Έκθεση καταγγελία