Οι ηλικιωμένοι που παρανομούν επίτηδες για να μπουν στη φυλακή και να μην πεθάνουν μόνοι τους. Συγκλονιστικά στοιχεία

Το 2000 το πτώμα ενός 69χρονου άνδρα βρέθηκε τρία χρόνια μετά το θάνατό του στην Ιαπωνία. Κανένας δεν αντιλήφθηκε ότι ο ηλικιωμένος άνδρας είχε πεθάνει. Το ενοίκιο πληρωνόταν κατευθείαν από την τράπεζα και έτσι ούτε η ιδιοκτήτρια του σπιτιού δεν είχε καταλάβει ότι είχε πεθάνει. Μόνο όταν τελείωσαν τα χρήματα που είχε στην τράπεζα, ανακαλύφθηκε ο σκελετός του στο διαμέρισμα που έμενε. Σκουλήκια και σκαθάρια είχαν φάει το σώμα του.

Η είδηση σόκαρε την κοινωνία της Ιαπωνίας. Γρήγορα όμως, συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν ο μόνος άνθρωπος που πέθανε μόνος του. Ο μοναχικός θάνατος είναι ένα φαινόμενο για την Ιαπωνία. Οι κάτοικοι το αποκαλούν Kodokushi.

Από το 1980 μέχρι 2015, ο αριθμός των ηλικιωμένων που ζουν μόνοι σχεδόν εξαπλασιάστηκε, φτάνοντας τα έξι εκατομμύρια. Κάποιοι εγκαταλείφθηκαν από την οικογένειά τους, ενώ άλλοι δεν έκαναν ποτέ.
Το φαινόμενο συνεχώς αυξάνεται και οι ειδικοί το αποδίδουν στην οικονομική ύφεση της χώρας από το 1990, στην κοινωνική απάθεια, αλλά και στο γεγονός ότι το 27% των πολιτών είναι άνω των 65 ετών. Ο πληθυσμός της Ιαπωνίας θεωρείται ο γηραιότερος στον κόσμο. Το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται συνεχώς, ενώ συγχρόνως η γονιμότητα μειώνεται. Η Ιαπωνία «γερνάει» και οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα επόμενα 35 χρόνια, ο πληθυσμός της θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 25%.

Το 1990 πολλοί Ιάπωνες οδηγήθηκαν σε αναγκαστική συνταξιοδότηση. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήταν παντρεμένοι γιατί δούλευαν πολλές ώρες. Όταν σταμάτησαν να εργάζονται απομονώθηκαν από την κοινωνία. Δεν είχαν επαφές με γείτονες και συγγενείς.

Οι αρχές έχουν καταγράψει 40 χιλιάδες θανάτους ανθρώπων που πέθαναν σε απόλυτη μοναξιά. Οι εταιρίες απολύμανσης που αναλαμβάνουν τον καθαρισμό του σπιτιού μετά την εύρεσή τους, υποστηρίζουν ότι τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα.
Κάποιοι παρόλο που έχουν οικογένεια και παιδιά, παραμένουν στα αζήτητα. Κανένας δεν τους αναζητά και θάβονται σε τάφους χωρίς να αναγνωριστούν.

Πολλοί ηλικιωμένοι έχουν βρει έναν παράδοξο τρόπο για να καταπολεμήσουν την μοναξιά. Διαπράττουν μικροεγκλήματα για να συλληφθούν και να μην είναι πια μόνοι.
Η 1 στις 5 κρατούμενες είναι ηλικιωμένες και έχουν καταδικαστεί για αδικήματα, όπως μικροκλοπές σε καταστήματα.

Σύμφωνα με έρευνες, περισσότεροι από τους μισούς ηλικιωμένους που συνελήφθησαν για κλοπή, έμεναν μόνοι τους. Πολλοί κατέθεσαν ότι δεν είχαν σε ποιον να στραφούν για βοήθεια.
Βλέπουν τη φυλακή ως καταφύγιο. Έχουν ένα μέρος να μείνουν, τρία γεύματα την ημέρα, μια δουλειά για να απασχολούνται, φροντίδα από τους υπευθύνους του σωφρονιστικού ιδρύματος και αυτό που θέλουν πιο πολύ, μια παρέα.

«Μπορεί να έχουν σπίτι. Μπορεί να έχουν οικογένεια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουν ένα χώρο που μπορούν να χαρακτηρίσουν ως “σπίτι τους”. Αισθάνονται πως δεν τους καταλαβαίνουν. Νιώθουν πως το περιβάλλον τους, τους βλέπει μόνο σαν αυτούς που κάνουν τις δουλειές του σπιτιού», εξήγησε η διευθύντρια των γυναικών φυλακών κοντά στη Hirosima, Yumi Muranaka στο Bloomberg. 

Πέρα όμως, από την αναζήτηση μιας παρέας, πολλοί αντιμετωπίζουν και οικονομικά προβλήματα. Περισσότερες από τις μισές ηλικιωμένες γυναίκες ηλικίας άνω των 65 ετών ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Πολλοί είναι άστεγοι. Διαπράττουν εγκλήματα για να συλληφθούν και έτσι, να μην μένουν άλλο στο δρόμο.

Από τη δεκαετία του 60, οι φυλακισμένοι έχουν αυξηθεί αισθητά. Μάλιστα, υπάρχουν φυλακές μόνο για ηλικιωμένους, με τη μέση ηλικία των κρατουμένων να είναι 70 ετών. Τα τελευταία δέκα χρόνια οι κρατούμενοι ηλικίας άνω των 60 ετών έχει τριπλασιαστεί.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, τα έξοδα για τη φροντίδα των κρατουμένων να έχουν αυξηθεί κατά 80% μόνο την τελευταία δεκαετία, κάτι που μεταφράζεται σε περισσότερα από 50 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Εκτιμάται ότι το κράτος δαπανά 24.000 ευρώ για κάθε κρατούμενο, το διπλάσιο ποσό που θα χρειαζόταν για την περίθαλψή τους.

«Πρέπει να επιτρέψουμε στους ηλικιωμένους να βιαστούν να πεθάνουν. Θεός φυλάξοι αν σε αναγκάσουν να συνεχίσεις να ζεις όταν θέλεις να πεθάνεις. Εγώ θα ένιωθα πολύ άσχημα γνωρίζοντας ότι για την νοσηλεία μου πληρώνει η κυβέρνηση. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί εκτός και αν τους αφήσεις να βιαστούν να πεθάνουν», ήταν η δήλωση του υπουργού Οικονομικών Τάρο Ασο σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης.

Παρ’ όλα αυτά, το 2016, το ιαπωνικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο για τη στήριξη των ηλικιωμένων από το σύστημα πρόνοιας της χώρας, αλλά όπως φαίνεται το πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο για να λυθεί έτσι.

Η κόρη μου με επισκέπτεται μια φορά το μήνα. Λέει ότι δεν στεναχωριέται, αλλά ότι είμαι οικτρή και αξιοθρήνητη. Μάλλον έχει δίκιο» είπε η ηλικιωμένη γυναίκα.

Μοναξιά όμως, δεν νιώθουν μόνο οι ηλικιωμένοι.  Έχουν καταγραφεί περιστατικά νέων που αποκόπτονται από την οικογένεια τους και πεθαίνουν μόνοι και αβοήθητοι.

Διαβάστε επίσης: Κακοποίηση ηλικιωμένων. Το μαρτύριο της τρίτης ηλικίας με ξύλο, βρίσιμο, κλοπές και παραμέληση (σκληρές εικόνες)

Διαβάστε επίσης: Γιατί οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν κοιμούνται λιγότερο; Η απρόσμενη απάντηση έχει να κάνει με βιώματα χιλιάδων ετών