«Ο μικρός παίζει με κούκλες, ενώ στην κόρη δεν της αρέσουν καθόλου!» Συνδέονται τα παιχνίδια με διαταραχή φύλου ή αδίκως προβληματίζονται οι γονείς;

Πολλά παιδιά σε μετα-βρεφική ηλικία έχουν συμπεριφορές που δεν φαίνεται να «ταιριάζουν» στο φύλο τους. Αγόρια που τους αρέσουν τα κοριτσίστικα παιχνίδια ή υποδύονται την αδελφή και τη μητέρα τους, κορίτσια που βαριούνται τις κούκλες, κλωτσούν τη μπάλα καλύτερα από τα αγόρια συμμαθητές τους ή μιμούνται τον μπαμπά και τον αδελφό τους.

Πολλοί γονείς προβληματίζονται αν η συμπεριφορά του παιδιού είναι φυσιολογική ή αν υπάρχει κάποια διαταραχή φύλου την οποία και θέλουν να γνωρίζουν. Σε αυτή την προσπάθεια κάποιοι γονείς αντιδρούν έντονα, με συνέπεια να πιέζουν το παιδί, χωρίς συνήθως να υπάρχει λόγος.

Ο παιδοψυχίατρος Μιχάλης Μάντζαρης εξηγεί στο «vfl» ότι η συμπεριφορά ενός παιδιού που μοιάζει να διαφέρει από τη συμπεριφορά άλλων παιδιών του ίδιου φύλου, δεν σημαίνει κάτι απαραίτητα για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του παιδιού.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είναι άλλο ένα αγόρι να παίζει κοριτσίστικα κατά τα κοινωνικά πρότυπα, παιχνίδια και είναι άλλο να λέει «είμαι κορίτσι»!

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

• Κυριαρχική συμπεριφορά ενός αδελφού ή μιας αδελφής. Για παράδειγμα, να είναι μεγαλύτερο το κοριτσάκι και το μικρότερο αγοράκι να παίζει με την κούκλα ή να είναι μικρότερο το κοριτσάκι και να πασχίζει να μιμηθεί τον μεγαλύτερο αδελφό. Τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις;

Αυτή η μη συμμόρφωση προς τα κοινωνικά πρότυπα για το φύλο τους, σε καμία περίπτωση, δεν σημαίνει απευθείας διαταραχή ταυτότητας φύλλου.  Ένα παιδί που μπορεί να ντύνεται λίγο διαφορετικά σε σχέση με τα κοινωνικά πρότυπα για το φύλο του, μπορεί να παίζει με άλλα παιχνίδια, με παιχνίδια που μπορεί κατά τα κοινωνικά πρότυπα να ταιριάζουν περισσότερο σε άλλο φύλο. Δεν σημαίνει απευθείας διαταραχή της ταυτότητας του φύλου ή και κάτι συγκεκριμένο ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

• Άρα δεν υπάρχει ευθεία σχέση. Παίζει κάποιο ρόλο η ηλικία; 

Αυτά έχουν μετρηθεί  και με μελέτες και έρευνες και έχει διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει ευθεία συσχέτιση. Βεβαίως όμως, ακόμη και σε παιδιά νηπιακής ηλικίας και φυσικά στο δημοτικό μπορεί να δει στοιχεία διαταραχής ταυτότητας φύλου και δεν έχουν να κάνουν μόνο με την τήρηση των κοινωνικών προτύπων. Έχει να κάνει με το πώς βιώνει το παιδί μέσα του σε ποιο φύλο εντάσσεται και τι λέει ως προς το φύλο του.

• Υπάρχει κάποιο ηλικιακό όριο που μπορεί να διαπιστώσει κανείς τις ενδείξεις;

Δεν είναι το ηλιακό. Είναι η ένταση των συμπτωμάτων σε κάθε αναπτυξιακή φάση. Τι λέει κάθε παιδί σε κάθε αναπτυξιακή φάση.  Είναι άλλο ένα αγόρι να παίζει κοριτσίστικα κατά τα κοινωνικά πρότυπα, παιχνίδια  και είναι άλλο να λέει «είμαι κορίτσι»!

Ο Μιχάλης Μάντζαρης είναι παιδοψυχίατρος