Η κρίση της μέσης ηλικίας και τα τέσσερα στάδια της ζωής, σύμφωνα με τον Καρλ Γιουνγκ
Ο όρος “κρίση της μέσης ηλικίας” χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει μια περίοδο, όπου αισθανόμαστε πως έχουμε καλύψει μεγάλο έδαφος από την πορεία της ζωής.
Ο διάσημος Ελβετός ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ, που θεωρείται πατέρας της Αναλυτικής Ψυχολογίας, προσδιόρισε τέσσερα στάδια ζωής με κριτήριο την ταυτότητά του ατόμου και τις επιδιώξεις του. Αυτά δεν έχουν να κάνουν ούτε με την ηλικία, ούτε με τα προσωπικά και κοινωνικά επιτεύγματα του καθενός καθώς κατά τη διάρκεια της ζωής, το άτομο απομακρύνεται ή επιστρέφει σε αυτά.
«Εντελώς απροετοίμαστοι, παίρνουμε τον δρόμο προς το απόγευμα της ζωής. Ακόμη χειρότερα, μας διακατέχει η ψευδής αίσθηση ότι οι αλήθειες και τα ιδανικά μας θα μας προστατεύσουν. Στην πράξη όμως, δεν μπορούμε να ζήσουμε το απόγευμα της ζωής με βάση τις εμπειρίες από το πρωινό της ζωής. Αυτό που ήταν σημαντικό στην πρώτη περίοδο της ζωής μας θα είναι ασήμαντο στην επόμενη και αυτό που ήταν αλήθεια το πρωί θα έχει γίνει ψέμα το απόγευμα”, έλεγε χαρακτηριστικά ο Καρλ Γιουνγκ.
Τα τέσσερα στάδια της ζωής σύμφωνα με το διάσημο ψυχολόγο είναι τα εξής:
1. «Ο αθλητής»
Ο αθλητής είναι η πιο εγωκεντρική φάση στη ζωή του ανθρώπου, που θεωρείται η λιγότερο ώριμη περίοδος από τα 4 στάδια. Ο Γιουνγκ θεωρεί ότι πολλοί ποτέ δεν έχουν βγει από αυτή τη φάση. Χαρακτηρίζεται από την εμμονή με την ενασχόληση με του ατόμου με το σώμα και και την εμφάνισή του. Κλασσικό παράδειγμα της φάσης «αθλητή», είναι ο τρόπος που κοιτάζουν οι έφηβοι τον εαυτό τους, όταν περνούν μπροστά από έναν καθρέφτη. Σε αυτό το στάδιο της ζωής κυριαρχεί ο ναρκισσισμός, η επικριτική στάση ή ακόμα και τα δύο.
2. «Ο μαχητής»
Στο στάδιο του «μαχητή», το άτομο αναλαμβάνει ευθύνες και εκδηλώνει την επιθυμία να κατακτήσει τον κόσμο. Ξαφνικά διακρίνει τους στόχους που θέλει να πετύχει και η ματαιοδοξία της φάσης του αθλητή αρχίζει να ξεθωριάζει. Ο «μαχητής» χαρακτηρίζεται από τις δοκιμασίες που συναντά στην αρχή της ενήλικης ζωής του. Επίσης είναι η πιο κοινή φάση στην οποία επανέρχονται οι άνθρωποι, κάθε φορά που επαναπροσδιορίζουν τον εαυτό τους.
3. Ο «προσδιορισμός»
Όταν η φάση »μαχητής» πλησιάζει στο τέλος προκύπτει το ερώτημα: «τι έχω κάνει για τους άλλους;» Το ενδιαφέρον μετατοπίζεται από τα προσωπικά επιτεύγματα στην ολοκλήρωση στόχων, που θα βελτιώσουν τη ζωή άλλων ανθρώπων. Αυτό το στάδιο συσχετίζεται συχνά με τη γονεϊκή ιδιότητα, επειδή το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή. Για πολλούς ανθρώπους η φάση του »προσδιορισμού» περιλαμβάνει περισσότερα από την ανατροφή των παιδιών και συνήθως τη σπουδή να αφήσει ο κάθε άνθρωπος μέσω αυτών, το δικό του αποτύπωμα στη ζωή. Είναι η κατάλληλη στιγμή να προβληματιστεί κάποιος σχετικά με το τι έχει καταφέρει και πώς μπορεί να συνεχίσει να προχωρά, με τον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρό του. Όσο ωριμάζει κάποιος κάνει ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός, μεγαλύτερο ακόμη και σε σχέση με τη φάση του «μαχητή».
4. «Το πνεύμα»
Το τελικό στάδιο της ζωής είναι το στάδιο »πνεύμα». Σε αυτό το άτομο συνειδητοποιεί την ουσία της ζωής που δεν έχει σχέση με χρήματα και αγαθά. Είναι ένα ταξίδι που δεν έχει καμία πραγματική αρχή και τέλος. Η φάση «πνεύμα» χαρακτηρίζεται από την αίσθηση του ατόμου «να βγει έξω από το μυαλό του» και να εστιάσει στα μεταφυσικά.
Διαβάστε επίσης: H αναπάντεχη χρησιμότητα της ανησυχίας. Τι καλό μπορεί να κάνουν οι έγνοιες
