Η επανάσταση στη μόδα, από την Coco Chanel στον Yves Saint Laurent. Τα ρούχα που απελευθέρωσαν τις γυναίκες

Εν αρχή ην η Coco Chanel
Γεννήθηκε το 1883 στην επαρχιακή Γαλλία. 38 χρόνια αργότερα, έχοντας εργαστεί για καιρό ως μοδίστρα, άνοιξε τη δική της μπουτίκ, στην οδό Καμπόν 31 του Παρισίου. Μέσα σε έξι χρόνια, η μπουτίκ Chanel είχε επεκταθεί σε άλλα πέντε καταστήματα και η επιτυχία της ήταν γεγονός.

Η σιλουέτα που απελευθέρωσε τις γυναίκες

Το τέλος του Α’ Παγκοσμίου πολέμου ώθησε τις γυναίκες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, να βγουν απ’ το σπίτι και να παίξουν ενεργότερο ρόλο στη δημόσια ζωή. Επακόλουθο ήταν οι στυλιστικές ανάγκες και προτιμήσεις των γυναικών της μεταπολεμικής εποχής να αλλάξουν ριζικά. Η επιτυχία της Chanel έγκειται στο γεγονός ότι προέβλεψε τις επιθυμίες αυτού του καινούριου είδους, της μοντέρνας γυναίκας και τις σέρβιρε σε “χρυσή πιατέλα”. Ο κορσές παραγκωνίστηκε και τη θέση του πήραν φορέματα από λεπτά υφάσματα, που επέτρεπαν την έντονη κίνηση. Φορέματα εμπνευσμένα από τις πλέον ανδροκρατούμενες ομάδες της κοινωνίας, ναυτικούς και ψαράδες. Φορέματα κοντά, που ανέτρεψαν τα κοινωνικά πρότυπα περί καθωσπρεπισμού. Η Chanel ήταν η πρώτη που τόλμησε να σπάσει τα ενδυματολογικά δεσμά, που ήθελαν τις γυναίκες σφιχτοδεμένες και ανίκανες να ξεμυτίσουν απ’ την ασφάλεια της οικείας.

Γεννήθηκε την 1η Αυγούστου του 1936 στην Αλγερία. Σπούδασε σχέδιο μόδας στο Παρίσι και μέντοράς του δεν ήταν άλλος απ’ τον Christian Dior. Στα 21 του χρόνια διαδέχτηκε τον Dior ως επικεφαλής σχεδιαστής του οίκου, απ’ όπου απολύθηκε τρία χρόνια αργότερα. Το

1961 άνοιξε δικό του οίκο μόδας, απ’ όπου έμελλε να αφήσει ιστορία.

Το 1966 o St. Laurent πήρε το σμόκιν, το επίσημο ανδρικό κοστούμι που παραδοσιακά φορούσαν μόνο οι ευγενείς και το έκανε γυναικείο ένδυμα. Πράξη τόσο ριζοσπαστική, όσο και ειρωνική, καθώς η νοικοκυρά μπορούσε να ντυθεί σαν μεγιστάνας. Επιλογή που μόνο την “τρελή” δεκαετία του ’60 θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή, δίχως έντονες αντιδράσεις. Το σμόκιν εισήγαγε το παντελόνι στη γυναικεία γκαρνταρόμπα. Το ανέδειξαν στυλιστικοί κολοσσοί της εποχής, όπως οι Γκρέτα Γκάρμπο, Κατρίν Ντενέβ, Λορέν Μπακόλ, Μπιάνκα Τζάγκερ και Λάιζα Μινέλι και έδωσαν στη θηλυκότητα μία αίσθηση ανδρισμού. «Η Chanel απελευθέρωσε τις γυναίκες. Εγώ τους έδωσα δύναμη,” είχε δηλώσει ο ίδιος ο σχεδιαστής. Και πράγματι αυτό έκανε. Έντυσε τις γυναίκες σαν άνδρες και τις έφερε ένα βήμα πιο κοντά στην πολυπόθητη ισότητα.