Να κάνει το παιδί μου ρυθμική γυμναστική; Θα κοντύνει; Θα τρώει τα πάντα; Απαντήσεις και συμβουλές από την ολυμπιονίκη Κλέλια Πανταζή
Να κάνει το παιδί μου ρυθμική γυμναστική; Η πιο συχνή ερώτηση που διατυπώνεται από γονείς, όταν έρχονται για πρώτη φορά σε ένα σωματείο για να γράψουν το παιδί τους. Τι είναι λοιπόν αυτό που θα διακρίνει ο προπονητής, ώστε να το επιλέξει για το συγκεκριμένο άθλημα;
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα.
Το άθλημα της Ρυθμικής Γυμναστικής, απευθύνεται μόνο σε κορίτσια και δεύτερον,
Ρυθμική σε επίπεδο μαζικού αθλητισμού, μπορούν να κάνουν όλα τα κοριτσάκια.
Η Ρυθμική έχει την ιδιαιτερότητα ότι απευθύνεται σε παιδάκια ακόμη και από 3-4 ετών. Σε πολλούς γονείς μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά όσο πιο μικρό αρχίσει το παιδάκι να έχει επαφή με το άθλημα, τόσο καλύτερα για τις αθλητικές του επιδόσεις.
Το σώμα ενός μικρού παιδιού είναι πιο εύπλαστο και ευλύγιστο, οι αρθρώσεις είναι πιο μαλακές και έτσι οι κινήσεις που απαιτούνται για αυτό το ιδιαίτερο άθλημα, θα εκτελούνται με μεγαλύτερη ευκολία και θα μειώνονται οι πιθανότητες τραυματισμού.
Επίσης όσο πιο μικρό είναι το κοριτσάκι, τόσο πιο εύκολο είναι να πειθαρχήσει στους κανόνες της προπόνησης και στις οδηγίες της προπονήτριας. Τα παιδιά αφομοιώνουν πανεύκολα τις οδηγίες στην προπόνηση.
Επίσης εντάσσονται σε μία ομάδα παιδιών με την ίδια ηλικία, κοινωνικοποιούνται και συμμετέχουν σε δραστηριότητες που είναι πιο δημιουργικές από την τηλεόραση και τα παιχνίδια στον υπολογιστή. Τα μαθήματα άλλωστε ξεκινάνε σταδιακά, από εύκολα και βασικά βήματα και στην πορεία γίνονται πιο σύνθετα και απαιτητικά.
Σίγουρα για το συγκεκριμένο άθλημα, χρειάζεται ρυθμός. Μέσα από μαθήματα αυτοσχεδιασμού, χορού, μετρήματος και έτοιμων χορογραφιών ακόμα και αν το παιδί σας δεν διαθέτει ρυθμό, ή δυσκολεύεται να ακολουθήσει το τέμπο της μουσικής, θα εκπλαγείτε πόσο εύκολα θα βελτιωθεί.
Μία άλλη ερώτηση που γίνεται πολύ συχνά, είναι αν το παιδί μου θα μείνει κοντό.
Όχι, το παιδί σας δεν θα μείνει κοντό αν ασχοληθεί με την Ρυθμική. Αντιθέτως η Ρυθμική Γυμναστική, με το ασκησιολόγιο που περιέχει και τη στάση του σώματος που απαιτεί, βοηθάει τα παιδιά και μακραίνουν τα άκρα τους. Σε αυτό βοηθάει και το γεγονός ότι σε μετέπειτα στάδια, στην προπόνηση εντάσσεται και το μάθημα του μπαλέτου.
Ακόμη μία ερώτηση που κάνουν οι γονείς πολύ συχνά, είναι αν το παιδί θα ζυγίζεται κάθε μέρα και αν θα πρέπει να σταματήσει να τρώει. Η απάντηση πάλι είναι όχι. Ακριβώς επειδή είναι παιδιά, άρα και στο στάδιο της ανάπτυξης, πρέπει να τρώνε. Απλά θα τρώνε πιο σωστά. Αυτό που συμβουλεύουν οι προπονήτριες συνήθως, είναι να τρέφονται με όλα τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός για να αναπτυχθεί σε αυτή την ηλικία, αλλά και για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην προπόνηση. Τα τηγανητά, τις σάλτσες και τα γλυκά, είναι κάτι που και ο γιατρός θα σας συμβούλευε να αποφύγετε. Άλλωστε από την προπόνηση και μόνο, θα δείτε πως θα αλλάξει ο σωματότυπος του παιδιού σας προς το καλύτερο.
Τέλος από προσωπική εμπειρία θα σας έλεγα ότι υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις στον κανόνα και πως τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν σημασία, αρκεί το παιδί σας να έχει θέληση και να αγαπάει αυτό που κάνει πολύ. Γιατί και εγώ υπήρξα πολύ μεγάλη για το συγκεκριμένο άθλημα, όταν ζήτησα 10 ετών να εγγραφώ στο τμήμα της αγωνιστικής γυμναστικής σε ένα σωματείο και η απάντηση ήταν αρνητική. Αλλά την ίδια αρνητική απάντηση είχε λάβει και η αδερφή μου Άννη λόγω σωματικού βάρους.
Συνεπώς το μεγαλύτερο κριτήριο, είναι να το θέλει και να το αγαπάει το ίδιο το παιδί και όχι μόνο οι γονείς. Και φυσικά ο πρώτος στόχος δεν είναι ο πρωταθλητισμός. Αυτό αν γίνει, θα κριθεί αργότερα. Στην αρχή, σημασία έχει ο αθλητισμός και τα αμέτρητα θετικά που προσφέρει στα παιδιά.
Διαβάστε επίσης:10+1 λόγοι για να ασχοληθεί το παιδί σου με τον αθλητισμό. Γράφει η ολυμπιονίκης Κλέλια Πανταζή