Θανατηφόρο παράσιτο μεταπήδησε από τους γορίλες στους ανθρώπους σύμφωνα με νέα έρευνα. Για ποια ασθένεια ευθύνεται. Τι λένε οι ειδικοί
Χιλιάδες χρόνια πριν ένα παράσιτο μεταπήδησε από τους γορίλες στους ανθρώπους υποστηρίζει νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στην PLoS Biology.
Εκατοντάδες χιλιάδες άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από ελονοσία και για τις περισσότερες περιπτώσεις ευθύνεται το Plasmodium falciparum, το οποίο μελετήθηκε στην παρούσα έρευνα.
Η ελονοσία είναι εμπύρετη παρασιτική νόσος προκαλούμενη από ένα από τα παρακάτω τέσσερα πρωτόζωα του είδους «πλασμώδιου» (Plasmodium): P.vivax, P.malariae, P.falciparum και το P.ovale. Από τα ανωτέρω είδη, τα πιο κοινά είναι το P.falciparum και το P.vivax.
Το αρχικό είδος που «φιλοξενούσε» τα παράσιτα Plasmodium falciparum ήταν ο μεγάλος αφρικανικός πίθηκος. Ωστόσο, μια τυχαία γενετική μετάλλαξη που έγινε πριν περίπου 50.000 χρόνια, μετέτρεψε αυτό το παράσιτο σε απειλή για τους ανθρώπους.
Tο πλασμώδιο άλλαξε ξενιστή την ίδια περίπου εποχή με την πρώτη μετανάστευση ανθρώπων στην Αφρική περίπου 40 με 60 χιλιάδες χρόνια πριν.
Οι ερευνητές μελέτησαν τη γενετική σύνθεση διαφόρων ειδών παρασίτων της ελονοσίας, εστιάζοντας ειδικότερα σε ένα γονίδιο που ονομάζεται Rh5 – το ζωτικό κομμάτι του DNA που επιτρέπει στην ελονοσία να μολύνει τα ανθρώπινα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πριν από χιλιάδες χρόνια, δύο τύποι παρασίτων της ελονοσίας προσέβαλαν ταυτόχρονα έναν γορίλα και αντάλλαξαν το γενετικό τους υλικό. Εξαιτίας της «ανταλλαγής» το παράσιτο Plasmodium falciparum πήρε το γονίδιο Rh5.
Ο επικεφαλής συντάκτης της μελέτης, Δρ. Gavin Wright δήλωσε: «Αυτό ήταν ένα πολύ σπάνιο γεγονός που οδήγησε σε τόσο πολλούς θανάτους και ασθένειες στους ανθρώπους».
«Ήμασταν αρκετά έκπληκτοι από τα ευρήματα, που δίνουν νόημα σε πολλές άλλες έρευνες που έχουν γίνει από τους συναδέλφους μας και παρέχουν μια μοριακή εξήγηση για το πώς μπορεί να συνέβη η μεταπήδηση από το ένα είδος στο άλλο», συμπλήρωσε.
«Το Rh5 αποτελεί σήμερα μέρος του υποψήφιου εμβολίου κατά της ελονοσίας που μελετάται και έτσι αν μπορέσουμε να έχουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το γονίδιο, θα μπορούσε πραγματικά να μας βοηθήσει να προσπαθήσουμε να καταπολεμήσουμε αυτή την νόσο».
