Μουστάρδα. Ο Πυθαγόρας και ο Ιπποκράτης είχαν το σιναπόσπορο ως φάρμακο. Τα άγνωστα οφέλη της

Η μουστάρδα ανήκει στην κατηγορία των καρυκευμάτων, των προϊόντων που συνοδεύουν το φαγητό, δίνοντάς του άρωμα και γεύση.
Τη βρίσκει κανείς σε μορφή σκόνης ή πάστας και η απαραίτητη πρώτη ύλη για τη δημιουργία της, είναι ο σιναπόσπορος.
Υπάρχουν τρεις κατηγορίες σιναπιού που καθορίζουν την απόχρωση της μουστάρδας, το μαύρο (Brassica nigra), το καφέ ινδικό σινάπι (Brassica juncea) και το λευκό (Brassica nigra/ Sinapis alba).
Φύεται σε ψυχρά κλίματα, κυρίως στις περιοχές του Β. Καναδά, Ντακότα όπου η ποιότητα του παραγόμενου σιναπόσπορου αξιολογείται ως η καλύτερη του είδους.
Ακολουθούν σε ποιότητα οι παραγωγές των Ανατολικών Ευρωπαϊκών χωρών (Ρουμανία, Τσεχία, Πολωνία).
Δύο είναι οι κύριες σχολές παραγωγής μουστάρδας, η γερμανική και η γαλλική (Dijon).
Η διαφορά τους είναι βασική και αφορά κυρίως στην επεξεργασία της κύριας πρώτης ύλης, του σιναπόσπορου.
Ο γαλλικός τρόπος παραγωγής χρησιμοποιεί μόνον τον πυρήνα (ψίχα) του σπόρου, σε αντίθεση με τον γερμανικό που δεν επεξεργάζεται καθόλου τον σπόρο και τον χρησιμοποιεί ολόκληρο.
Από την επιλογή του σπόρου εξαρτάται επίσης η γεύση, που μπορεί να είναι από γλυκιά έως πικάντικη.
Για τη σύνθεση της μουστάρδας, αναμιγνύονται  νερό, ξύδι, σιναπόσπορος, ζάχαρη, αλάτι, κουρκουμίνη, συμπυκνωμένος χυμός λεμονιού και μπαχαρικά, σε κάποιες περιπτώσεις.

Γνωστή από την αρχαιότητα
Οι πρώτες αναφορές στον σιναπόσπορο, το βασικό υλικό για την παραγωγή μουστάρδας, έγιναν στην Ινδία το 3.000 π.Χ., σε σανσκριτικές γραφές.
Στην Αίγυπτο μασούσαν ολόκληρους τους σπόρους του φυτού όταν έτρωγαν κρέας, για να βελτιώσουν τη γεύση και τη μυρωδιά του.
Στην αρχαία Ελλάδα τον 6^ο αιώνα π.Χ., ο Πυθαγόρας συνιστούσε το σινάπι ως θεραπεία για τσιμπήματα από σκορπιό, ενώ έναν αιώνα αργότερα, ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε στην παρασκευή φαρμάκων.
Όμως, η δημιουργία της μουστάρδας στην μορφή που συναντάται σήμερα, έγινε από τους Ρωμαίους, όταν ανακάτεψαν σιναπόσπορο με μούστο.
Τότε οι Γάλλοι καλόγεροι αντέγραψαν τη συνταγή από τους Ρωμαίους, άρχισαν τη δική τους παραγωγή κι έτσι διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη.

Τα άγνωστα οφέλη

Μειώνει τις εξάρσεις άσθματος
Η μουστάρδα περιέχει σελήνιο και μαγνήσιο, ουσίες με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και η συχνή κατανάλωση μικρών ποσοτήτων, μειώνει τις εξάρσεις άσθματος, τα κρυολογήματα και την δύσπνοια.

Βοηθάει στο αδυνάτισμα
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος B, αυξάνουν τη λειτουργία του μεταβολισμού και διευκολύνεται η απώλεια βάρους.

Επιβραδύνει τη γήρανση
Το καροτένιο, η αντιοξειδωτική ζεαξανθίνη, σε συνδυασμό με τις βιταμίνες A, K και C  επιβραδύνουν την γήρανση.

Πρόληψη κατά του καρκίνου
Τα φυτοθρεπτικά συστατικά των σπόρων σιναπιού, προλαμβάνουν και καθυστερούν τα συμπτώματα του καρκίνου στον γαστρεντερικό σωλήνα.
Έρευνες έδειξαν ότι, η κατανάλωση μουστάρδας περιορίζει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και αποτρέπει τον σχηματισμό νέων.

Ανακουφίζει από πόνους
Η μουστάρδα επίσης, περιέχει σελήνιο και μαγνήσιο, που της δίνουν αντιφλεγμονώδεις και θερμαντικές ιδιότητες. Όταν τοποθετηθεί πάστα μουστάρδας σε σημείο που πονά, οι μυς χαλαρώνουν και ο πόνος μειώνεται.

Μειώνει τη χοληστερόλη
Η νιασίνη που περιέχεται στη μουστάρδα, ρυθμίζει τη ροή του αίματος προστατεύοντας από την υπέρταση. Επίσης, διατηρεί χαμηλά τα επίπεδα χοληστερόλης.

Διαβάστε επίσης: «3 glasses». Το πρωτότυπο φωτογραφικό project που δείχνει την αλλαγή διάθεσης με κάθε ποτήρι κρασί