Η Γερμανία κλείνει σταδιακά όλους τους πυρηνικούς σταθμούς της χώρας. Το εκρηκτικό πρόβλημα με την ταφή των ραδιενεργών αποβλήτων
Η Γερμανία μετά την καταστροφή της Φουκοσίμα το 2011 αποφάσισε σταδιακά να κλείσει όλα τα πυρηνικά εργοστάσιά της. Ωστόσο το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι η αναζήτηση ενός χώρου 28.000 κυβικών μέτρων για να θάψει τα θανατηφόρα απόβλητα για ένα εκατομμύριο χρόνια.
Οι ειδικοί πλέον αναζητούν ένα χώρο για να θάψουν περίπου 2.000 δοχεία ραδιενεργών αποβλήτων υψηλού επιπέδου. Ο χώρος πρέπει να είναι σταθερός, χωρίς ίχνος νερού στο έδαφος ή σεισμούς που θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαρροή.
«Δεν μπορεί να έχει σεισμούς, δεν μπορεί να έχει σημάδια ροής νερού, δεν μπορεί να είναι πολύ πορώδης βράχος», λέει η Σρόιρς, πρόεδρος της περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, και μέλος της εθνικής επιτροπής που βοηθά στην αναζήτηση ενός χώρου αποθήκευσης υψηλού επιπέδου ραδιενεργών αποβλήτων.
Η εύρεση του χώρου αποτελεί πρόκληση, καθώς θα πρέπει η κοινότητα γύρω από αυτόν να επιθυμεί να έχει έναν πυρηνικό σκουπιδότοπο στο κατώφλι της. Η προθεσμία της κυβέρνησης είναι το 2031.
Προς το παρόν, κανείς δεν θέλει ένα πυρηνικό έδαφος στο κατώφλι του.
Η Σρόιρς αναγνώρισε ότι η δημόσια δυσπιστία είναι μια πρόκληση, δεδομένης της πρόσφατης ιστορίας της Γερμανίας στις καταστροφικές τοποθεσίες αποθήκευσης.
Που θα ταφούν τα πυρηνικά απόβλητα
Σήμερα λειτουργούν επτά σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής. Θα πρέπει να έχουν κλείσει μέχρι το 2022. Το Υπουργείο Οικονομίας και Ενέργειας της Γερμανίας λέει ότι στοχεύει στην εξεύρεση ενός τελικού χώρου εναπόθεσης εξαιρετικά ραδιενεργών αποβλήτων «που θα προσφέρει την καλύτερη δυνατή ασφάλεια για μια περίοδο ενός εκατομμυρίου ετών».
Η χώρα είναι ένας «κενός χάρτης» δυνητικών τοποθεσιών, πρόσθεσε.
Τα ραδιενεργά απόβλητα υψηλής ραδιενέργειας, όπως υποδηλώνει το όνομα τους είναι τα πιο θανατηφόρα του είδους τους. «Εάν ανοίξετε ένα δοχείο με αυτές τις ράβδους καυσίμων θα πεθάνετε αμέσως», υπογραμμίζει η επιστήμονας.
Προς το παρόν τα ραδιενεργά απόβλητα υψηλής ραδιενέργειας αποθηκεύονται σε προσωρινές εγκαταστάσεις, συνήθως κοντά στο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής από τον οποίο προήλθαν.
Αλλά αυτές οι εγκαταστάσεις «σχεδιάστηκαν μόνο για να κρατήσουν τα απόβλητα για μερικές δεκαετίες», δήλωσε η Σρόιρς.
Αυτές οι ράβδοι είναι «τόσο απίστευτα καυτές, είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθούν με ασφάλεια», εξηγεί. Επομένως, αποθηκεύονται σε δοχεία όπου μπορούν πρώτα να κρυώσουν για αρκετές δεκαετίες, προσθέτει.
Η αναζήτηση του χώρου αποθήκευσης
Στη Γερμανία υπάρχουν δεκάδες τέτοιοι χώροι για αποθήκευση. Πλέον η αναζήτηση στρέφεται σε μια μόνιμη κατοικία τουλάχιστον 1 χιλιόμετρο κάτω από τη Γη.
Το πρόβλημα της Γερμανίας είναι ότι δεν έχει άφθονο γρανίτη. Για αυτό η λύση είναι να βυθίσει τα απόβλητα σε υλικά όπως ορυκτό αλάτι, άργιλο και κρυσταλλικό γρανίτη.
Την επόμενη χρονιά η ομάδα των επιστημόνων ελπίζει να έχει εντοπίσει πιθανές τοποθεσίες αποθήκευσης στη Γερμανία.
