Αγκινάρα: η άγνωστη «υπερτροφή». Πώς ωφελεί την υγεία και πώς μπορεί να καταναλωθεί
Η αγκινάρα είναι ένα λαχανικό με φανατικούς φίλους και εχθρούς, εξαιτίας της ιδιαίτερης γεύσης της. Έχει όμως μεγάλη θρεπτική αξία καθώς περιέχει αντιοξειδωτικά και μεγάλη ποσότητα βιταμινών C και Κ.
Είναι εξαιρετική πηγή μαγνησίου, χαλκού, μαγγανίου, φωσφόρου και καλίου.
Η αγκινάρα… κάνει καλό!
- Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Το ατού της αγκινάρας δεν είναι άλλο από τα αντιοξειδωτικά της.
Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι, η αγκινάρα έχει περισσότερα αντιοξειδωτικά, από οποιοδήποτε άλλο λαχανικό και κατέχει την έβδομη θέση, σε μια μελέτη των επιπέδων αντιοξειδωτικών σε 1.000 διαφορετικά τρόφιμα.
- Έχει ηπατοπροστατευτική δράση. Τα αντιοξειδωτικά της αγκινάρας και κυρίως η κυναρίνη, βοηθούν στην καλή λειτουργία του συκωτιού.
Μελέτες έχουν δείξει ότι, μπορούν ακόμη και να αναγεννήσουν τον ηπατικό ιστό, γι’ αυτό και τα συστατικά της αγκινάρας, αποτελούν μέρος της εναλλακτικής ιατρικής, για την θεραπεία παθήσεων του ήπατος, όπως η κίρρωση. - Αυξάνει τη ροή της χολής. Τα φύλλα της αγκινάρας περιέχουν ουσίες, που συμβάλλουν στην αύξηση της έκκρισης και την καλύτερη ροή της χολής από το συκώτι.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, την καλύτερη λειτουργία της χολυδόχου κύστης. - Βοηθά στην πέψη. Τα αντιοξειδωτικά της αγκινάρας, ευνοούν το πεπτικό σύστημα.
Έχουν φυσική διουρητική δράση, συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία της πέψης, ενώ έχει φανεί ότι, ανακουφίζουν από γαστρεντερικά συμπτώματα, όπως καούρα και φούσκωμα. - Έχει πολλές φυτικές ίνες. Πέρα από τα αντιοξειδωτικά, η αγκινάρα είναι λαχανικό πλούσιο σε φυτικές ίνες, καθώς περιέχει το ένα τέταρτο της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών.
Οι φυτικές ίνες προκαλούν αίσθημα κορεσμού, ενώ ενισχύουν την φυσιολογική μικροχλωρίδα του εντέρου, συμβάλλοντας στην εύρυθμη λειτουργία του. - Κάνει καλό στην καρδιά. Έχει αποδειχθεί ότι τα συστατικά που βρίσκονται στα φύλλα αγκινάρας, αυξάνουν την καλή χοληστερόλη (HDL) και μειώνουν την κακή χοληστερόλη (LDL).
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη αιματική ροή, την μείωση κινδύνου συσσώρευσης αθηρωματικής πλάκας στα αγγεία και την διατήρηση της καλής υγείας της καρδιάς.
Οι αγκινάρες μπορούν να καταναλωθούν ωμές, όπως συνηθίζεται στην Κρήτη, με λίγο λεμόνι.
Μπορούν όμως και να μαγειρευτούν με διάφορους τρόπους, στον ατμό, στην κατσαρόλα ή και τον φούρνο.
Μερικά γνωστά πιάτα είναι αγκινάρες αλά πολίτα ή αγκινάρες με αρακά, ενώ μπορούν να συνδυαστούν με γιαούρτι ή με αυγά, που αποτελούν παραδοσιακά κρητικά εδέσματα.
Κατά το μαγείρεμα η επάλειψη με αλάτι και λεμόνι, βοηθά στο να μην μαυρίσουν και να μην οξειδωθούν, με αποτέλεσμα να χάσουν ένα σημαντικό μέρος από τα αντιοξειδωτικά τους.
Επίσης, πολύ ευεργετικό είναι το ζουμί, που μένει στην κατσαρόλα μετά το βράσιμο.
Μπορεί να καταναλωθεί ως ρόφημα, προσθέτοντας λίγο λεμόνι για να αποκτήσει πιο ωραία γεύση.
Η εποχή της αγκινάρας
Από τον Μάρτιο μέχρι και τον Μάιο, είναι η εποχή της αγκινάρας.
Βρίσκονται σε αφθονία στην λαϊκή αγορά, στα μανάβικα ή στα σούπερ-μάρκετ.
Ωστόσο, υπάρχουν και κατεψυγμένες αγκινάρες, εάν θέλει κανείς να τις καταναλώσει όλο το χρόνο.
Ένα κόλπο για να επιλέξει κανείς μια αγκινάρα, είναι να λυγίσει το κοτσάνι.
Εάν κάμπτεται χωρίς μεγάλη αντίσταση, τότε είναι φρέσκια.
Τα φύλλα τους πρέπει να είναι άθικτα, να έχουν σκούρο πράσινο χρώμα και να τρίζουν ελάχιστα, όταν τα πιέσει κανείς.
Επίσης, δεν πρέπει να έχει πάνω μαυρίδες και κοψίματα, ενώ πιο νόστιμες είναι οι μικρές σε μέγεθος αγκινάρες.
Διαβάστε επίσης: Γιατί το τσάι του βουνού δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι
