Οι μισές εκτρώσεις παγκοσμίως είναι επικίνδυνες γιατί ακολουθούνται παράνομες και μη ασφαλείς τεχνικές. Τι ισχύει στην Ελλάδα
Πολλές είναι γυναίκες που οδηγούνται στην απόφαση να διακόψουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Περίπου 55 εκατομμύρια εκτρώσεις καταγράφονται κάθε χρόνο παγκοσμίως, οι μισές εκ των οποίων γίνονται με μη ασφαλείς τρόπους.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, μέχρι πριν από λίγα χρόνια η Ελλάδα κατείχε πανευρωπαϊκή πρωτιά με περίπου 350.000 εκτρώσεις ετησίως, εκ των οποίων οι 40.000 γίνονται από ανήλικες κοπέλες. Τα νούμερα όμως αυτά φαίνεται να μειώνονται αισθητά τα τελευταία χρόνια με περίπου 50-60 χιλιάδες εκτρώσεις το χρόνο.
«Εν τούτοις και αυτός ο αριθμός είναι συγκριτικά με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες αρκετά υψηλός, αφού το 35% των διαπιστωμένων κυήσεων διακόπτεται. Στην Αμερική διακόπτεται το 26% και θεωρείται πολύ υψηλό ποσοστό», αναφέρεται στη επίσημη σελίδα του Συλλόγου προστασίας αγέννητου παιδιού, Αγκαλιά.
Παρά τη μείωση του ποσοστού τα τελευταία χρόνια, τα νούμερα παραμένουν υψηλά, κάτι που έχει θεωρηθεί ότι συμβαίνει λόγω έλλειψης ενημέρωσης σε θέματα σεξουαλικής υγείας αλλά και της δεδομένης οικονομικής κατάστασης στη χώρα.
Η ακριβής καταμέτρηση των εκτρώσεων δεν είναι δυνατή γιατί πλέον η διακοπή της κύησης δεν γίνεται μόνο επεμβατικά σε κλινική, αλλά με τη χορήγηση χαπιών.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η εξέλιξη των τεχνικών έκτρωσης έχουν μειώσει τον κίνδυνο και οι πιθανότητες να εμφανιστούν επιπλοκές είναι ελάχιστες. Αυτό όμως ισχύει, όταν ακολουθούνται όλοι οι κανόνες υγιεινής πριν και μετά την εγχείρηση και γίνεται από εξειδικευμένο γιατρό.
Το χάπι της άμβλωσης θεωρείται η πιο ασφαλής μέθοδος, μόνο όμως όταν η κοπέλα παρακολουθείται από γιατρό.
Παρ’ όλα αυτά, έχει διαπιστωθεί ότι περίπου οι μισές εκτρώσεις παγκοσμίως είναι επικίνδυνες για την υγεία των γυναικών.
Αυτό συμβαίνει γιατί σε πολλά μέρη του κόσμου, οι γυναίκες απευθύνονται σε γιατρούς που ακολουθούν ξεπερασμένες μεθόδους.
Παγκοσμίως, ένα σημαντικό ποσοστό των εκτρώσεων γίνεται με επικίνδυνες μεθόδους και από ανεκπαίδευτους γιατρούς.
Η πλειοψηφία των επικίνδυνων εκτρώσεων γίνονται στην Αφρική, την Ασία και την Λατινική Αμερική, περιοχές όπου οι νόμοι είναι πιο αυστηροί.
Σε πολλές χώρες η απαγόρευση των αμβλώσεων τις κάνει πιο επικίνδυνες, καθώς οι γυναίκες οδηγούνται σε παράνομες και μη ασφαλείς μεθόδους.
Γι’ αυτό Οργανισμοί Υγείας καθιστούν σημαντική τη νομιμοποίηση της άμβλωσης, την εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού και την εξασφάλιση της εύκολης πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας από τις γυναίκες.
Οι μη ασφαλείς εκτρώσεις οδηγούν σε περίπου 70.000 θανάτους το χρόνο και σε 5 εκατομμύρια μόνιμες δυσλειτουργίες.
Η έκτρωση θεωρείται ανθρώπινο δικαίωμα και έχει νομιμοποιηθεί σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες. Στην Ελλάδα η έκτρωση επιτρέπεται από το 1986 με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο από γιατρό μαιευτήρα – γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης.
Αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου, ο χρόνος αυξάνεται στις 24 εβδομάδες, ενώ η έκτρωση επιτρέπεται εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης ή αιμομιξίας.
Διαβάστε επίσης: 
