Το πολύ αλάτι φέρνει πείνα και όχι δίψα. Προκαλεί κατακράτηση λένε οι επιστήμονες
Σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από το γερμανικό Κέντρο Μοριακής Ιατρικής του Ντέλμπρακ, το αλάτι μειώνει τη δίψα και αυξάνει την πείνα, λόγω της μεγαλύτερης ανάγκης του οργανισμού για ενέργεια.
Μέχρι σήμερα, επικρατούσε η άποψη ότι, τα ιόντα ιωδίου και νατρίου του αλατιού, μετατρέπονταν σε νερό και αποβάλλονται με την ούρηση, μειώνοντας αναπόφευκτα την περιεκτικότητα νερού στο σώμα.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, που δημοσιεύθηκε στο «Journal of Clinical Investigation», έδειξαν το αντίθετο: το αλάτι αποβάλλεται από τα ούρα, αλλά το νερό επιστρέφει στα νεφρά, προκαλώντας κατακράτηση.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό, ύστερα από έρευνα σε εθελοντές, που συμμετείχαν σε διαστημικό πρόγραμμα προσομοίωσης αποστολής στον Άρη.
Χώρισαν τους “κοσμοναύτες» σε δύο ομάδες 10 ατόμων και τους έκλεισαν σε ένα ψεύτικο διαστημόπλοιο.
Η πρώτη ομάδα εξετάστηκε επί 105 ημέρες και η δεύτερη για περισσότερες από 205.
Οι συμμετέχοντες από τις δύο ομάδες, ακολουθούσαν πανομοιότυπες δίαιτες, με τη διαφορά ότι ανά περιόδους, τους δίνονταν τρία διαφορετικά επίπεδα αλατιού στη διατροφή τους.
Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν ότι, η υψηλότερη πρόσληψη αλατιού, οδήγησε σε υψηλότερη περιεκτικότητα σε αλάτι στα ούρα.
Με μεγάλη τους έκπληξη, οι επιστήμονες, ανακάλυψαν πως όταν διπλασίαζαν το αλάτι που έδιναν στους αστροναύτες, εκείνοι όχι μόνο δεν έπιναν περισσότερο νερό, αλλά το μείωναν κιόλας. Επιπλέον, παραπονούνταν ότι πεινάνε περισσότερο.
Οι ερευνητές προσπάθησαν να καταλάβουν τι συνέβαινε, κάνοντας ανάλογα πειράματα σε ποντίκια εργαστηρίου.
Από τα ευρήματά τους διαπίστωσαν ότι, όταν έδιναν στα ποντίκια διατροφή πλούσια σε αλάτι, διατηρώντας σταθερές τις ποσότητες τροφής και νερού, ο οργανισμός τους διασπούσε τις πρωτεΐνες των μυών και τις μετέτρεπε σε ουρία στο ήπαρ.
Η ουρία βοηθά τους νεφρούς να επαναπορροφούν το νερό που παράγουν, εμποδίζοντας την αποβολή του από τον οργανισμό, ενώ το αλάτι αποβάλλεται.
Αλλά η σύνθεση της ουρίας χρειάζεται πολλή ενέργεια, γεγονός που εξηγεί γιατί τα ποντίκια, που ακολουθούσαν δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι, έτρωγαν περισσότερο.