Σκυλάκια και γάτες πενθούν με διαφορετικό τρόπο όταν χάνεται ένα άλλο κατοικίδιο

Τα σκυλιά διαμορφώνουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τους ανθρώπους που τα φροντίζουν και πενθούν όταν πεθαίνει κάποιος από αυτούς. Όμως πολλοί αναρωτιούνται εάν τα σκυλιά αναπτύσσουν παρόμοια αίσθηση απώλειας σε περίπτωση που ξαφνικά πεθάνει κάποιο άλλο κατοικίδιο που ζει μαζί τους.

Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση «Animals», προσπαθεί να κατηγοριοποιήσει τις συμπεριφορές σκυλιών και γατών, σε αυτές τις περιπτώσεις. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ειδικούς στη Νέα Ζηλανδία.

Μελετήθηκε η συμπεριφορά από 159 σκυλιά και 152 γάτες, ενώ συμμετείχαν ιδιοκτήτες που έχουν περισσότερα από δύο κατοικίδια σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία και έχουν χάσει ένα από αυτά, τα τελευταία πέντε χρόνια.

Τους ζητήθηκε να θυμηθούν πως αντέδρασε το κατοικίδιο που έμεινε μόνο. Μια από τις πιο κοινές συμπεριφορές, κυρίως στα σκυλιά, είναι ότι συνεχώς τσέκαραν τα σημεία όπου συνήθως κοιμόταν ή ξεκουραζόταν το άλλο κατοικίδιο. Αυτή η συμπεριφορά εντοπίσθηκε στο 60% των σκυλιών (ασχέτως εάν το άλλο ζώο ήταν σκύλος ή γάτα) και στο 63% των γατιών. Σχεδόν το ίδιο ποσοστό απαίτησε μεγαλύτερη τρυφερότητα από τον ιδιοκτήτη. Λιγότερο συχνές αντιδράσεις ήταν τα κλάματα ή η γκρίνια (27% για τα σκυλιά). Όμως η έκφραση δυσαρέσκειας ή παραπόνου με νιαουρίσματα ήταν πιο συχνή στις γάτες (43%).

Σχεδόν 1 στα 3 σκυλιά και γάτες μείωσαν την κατανάλωση φαγητού και την ταχύτητα με την οποία έτρωγαν (35% στους σκύλους και 31% στις γάτες). Τα σκυλιά είναι πιο πιθανό να αυξήσουν τις ώρες ύπνου (34%) όχι όμως και οι γάτες (20%). Το ενδιαφέρον είναι ότι όλες αυτές οι συμπεριφορές παρατηρούνται και σε παιδιά που έχουν πένθος λόγω της απώλειας στενού συγγενούς.

Ειδικοί θεωρούν πως το πένθος στα σκυλιά μπορεί να περιορισθεί εάν τους δοθεί η ευκαιρία να δουν το νεκρό σώμα του άλλου κατοικίδιου. Στην έρευνα, η πλειοψηφία των σκυλιών (58%) και ένα ποσοστό γατιών (42%) πέρασαν χρόνο με το νεκρό ζώο και είχαν την ευκαιρία να το μυρίσουν.

Όμως, τελικά, τα σημάδια πένθους ήταν τα ίδια με τα άλλα κατοικίδια. Γεγονός που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σημαίνει ότι τα κατοικίδια συμπεριφέρονται όπως παιδιά ηλικίας κάτω των 4 ετών – δηλαδή δεν κατανοούν τον θάνατο ως μη αντιστρέψιμο αποχωρισμό. Αισθάνονται όμως την έλλειψη της παρουσίας, της φιλίας και της συντροφικότητας και αυτό τους προκαλεί στρες και πένθος.